உன் நினைவே வேண்டும்

உன் நினைவாய் இருக்க வேண்டுமே, அம்மா

உனதன்பில் திளைக்க வேண்டுமே

(உன்)

 

உன் நாமம் சொல்லிச் சொல்லி உருக வேண்டுமே

உன் புகழைப் பாடிப் பாடி மகிழ வேண்டுமே

(உன்)

 

காணுகின்ற பொருள் யாவும் நீயாக வேண்டுமே

பேணுகின்ற பொருள் யாவும் உனதாக வேண்டுமே

நொடிதோறும் நீயென்றன் துணையாக வேண்டுமே

படிதோறும் கரம்பிடித்துக் கரையேற்ற வேண்டுமே

(உன்)

--கவிநயா

அடைக்கலமாக வந்தேன்

 

அடைக்கலமாக வந்தேன் அம்பிகையே

அபயமளித்தென்னை அரவணைப்பாய் நீயே

(அடைக்கலமாக)

 

அன்பினி உருவம் நீ அருளின் வடிவம் நீ

அன்னையென உன்னை நம்பி வந்தேன் தாயே

(அடைக்கலமாக)

 

அண்டமெல்லாம் பூத்தவளே, அகிலத்தைக் காப்பவளே

கள்ளமில்லா உள்ளம் தந்து கடையேனையும் காப்பாய்

உள்ளத்தில் உனை இருத்தி உளமார உனைத் துதிக்க

அருள்புரிந் திடுவாயே அம்பிகை புவனேசி

(அடைக்கலமாக)

--கவிநயா