என் புகல்!

சுப்பு தாத்தா த்வஜவந்தி ராகத்தில் அருமையாகப் பாடித் தந்ததைக் கேட்டு மகிழுங்கள்! மிக்க நன்றி தாத்தா!

எத்தனையோ நாளாக உன்னை நினைத்தேன் – சிவ

பத்தினியே உன்னைஎன் நெஞ்சில் பதித்தேன்

சித்தமெல்லாம் நிறைந்தென்னை ஆட்கொண்டாயே

நித்தமுன்னை துதித்திடவே அருள் செய்தாயே!

காலமெலாம் காலடியில் கிடந்திட வேண்டும்

கற்பகமே உன்புகழே பேசிட வேண்டும்

கணப்பொழுதும் விலகாமல் நினைந்திட வேண்டும்

கனிவுமிகும் உன்பார்வை என்மேல் வேண்டும்!

அம்மாஎன் றழைத்தாலே அமு தூறுமே

ஆசையுடன் உனைப்பாடத் தமிழ் வாழுமே

நேசமுடன் நினைத்தாலே நிலை மாறுமே – உன்

வாசமலர்ப் பாதம்என் புக லாகுமே!

--கவிநயா