நான்

நான் என்னும் அகங்காரம்

இல்லாமல் செய்திடுவாய்

நான் தொலைந்து நீ வரவே

தாயே நீ அருள் புரிவாய்

 

நான் என்னும் பேயாடும்

என் மனமாம் இடுகாடு

நீயாடும் பூவனமாய்

ஆகிடவே அருள் புரிவாய்

 

காசியிலே காதினிலே

ஓதுபவன் பத்தினியே

காசினியைக் காப்பவளே

கண் திறந்து பாரம்மா

 

ஊர் சுற்றும் என்றன் உள்ளம்

உன்னிடத்தில் நிலை பெறவே

உன் பாதம் சரணடைந்தேன்

உமையவளே கா அம்மா

--கவிநயா