வரமொன்றும் வேண்டாம்!

வரமொன்றும் வேண்டாம் – உன்
வரவொன்றே வேண்டும்
அம்பிகை ஈஸ்வரியே – உன்னை
நம்பினேன் பார்வதியே
(வர)

திருப்பத நிழலினில் இளைப்பாற வேண்டும்
விருப்புடன் உன்றன் புகழ் தினம் பாட வேண்டும்
(வர)

நீண்ட நெடுங் கடலினில் நீந்திமிகக் களைத்திட்டேன்
மீண்டு வரும் வழியேதும் காணாமல் திகைத்திட்டேன்

மந்திரம் போலவே மங்கையுன் நினைவு தந்தாய்
தந்திர மாயெனது நெஞ்சமலர் கொய்து சென்றாய்

விந்தை யிலும் விந்தை கண்டேன்
துன்பத் திலும் இன்பம் கண்டேன்

சொந்தமென உன்னைக் கொண்டேன்
சேவடிகள் போற்றி நின்றேன்
(வர)

--கவிநயா

சுப்பு தாத்தா குரலில், இசையில், தேவகாந்தாரி ராகத்தில்... மிக்க நன்றி தாத்தா!