அன்னையை என்றோ நீ அறிவாய்?
உலகிதன் மாயையில் உழலுகிறாய் - உடன்
என்னையும் இழுத்ததில் உழற்றுகிறாய்
(மனமே)
பாடுகள் பலப்பல பட்ட பின்னும்
சூடுகள் பலபெற்று கெட்டபின்னும்
நாடிடுவா யில்லை அவள் புகலே
பாடிடுவா யில்லை அவள் புகழே
(மனமே)
அவளன்றி உறவில்லை அறிந்து கொள்வாய் - அவள்
பதமன்றி புகலில்லை புரிந்து கொள்வாய்
நிலையற்ற இன்பங்கள் துறந்திடுவாய் - அவள்
நினைவன்றி அனைத்தையும் மறந்திடுவாய்!
(மனமே)
--கவிநயா
ஐங்கணையாலவள் 'ஐம்புலனடக்கு'என
ReplyDeleteஆணை இடுவது புரியலையோ?
பாசத்துடன் கட்டியணைத்திடவே அவள்
காத்திருக்காளெனத் தெரியலையோ? (மனமே)
வாங்க லலிதாம்மா!
ReplyDeleteஅக்கா,
ReplyDelete'உன்னை நான் அறிவேன்; என்னையன்றி வேறே யார் அறிவார்?' பாடலும், 'மனமே கணமும் மறவாதே ஜெகதீசன் மலர்ப்பதமே' பாடலும் தலைப்பையும் முதல் வரியையும் பார்த்தவுடன் நினைவிற்கு வருகிறது. :-)
இந்த மாதிரி மனத்துடன் பேசுவது பெரியவர்கள் எல்லோரும் செய்வது போல் இருக்கிறது.
//இந்த மாதிரி மனத்துடன் பேசுவது பெரியவர்கள் எல்லோரும் செய்வது போல் இருக்கிறது.//
ReplyDelete:) நான் அந்த வகையில் சேர்த்தி இல்லைன்னாலும் மனசுடன் பேசுவதுண்டு :)
நன்றி குமரா.
இந்த வாரம் காமாக்ஷி அம்மன் கோவிலுக்கு போக முடிலயேன்னு நெனச்சேன். But I saw her in ur blog akka.
ReplyDeleteநாடிடுவாய் இல்லை அவள் புகலே, பாடிடுவாய் இல்லை அவள் புகழே! ரொம்ப அழகா எழுதிருக்கிங்க. :)
//இந்த வாரம் காமாக்ஷி அம்மன் கோவிலுக்கு போக முடிலயேன்னு நெனச்சேன். But I saw her in ur blog akka.
ReplyDeleteநாடிடுவாய் இல்லை அவள் புகலே, பாடிடுவாய் இல்லை அவள் புகழே! ரொம்ப அழகா எழுதிருக்கிங்க. :)//
மிக்க மகிழ்ச்சி சங்கர் :) எனக்கு பிடிச்ச வரிகளையே ரசிச்சதாகச் சொன்னதுக்கும் மிக்க மகிழ்ச்சியும் நன்றியும்.